..να γιομίσουν οι φούχτες μου ήλιο,
.....Όμως,
δεν ξοδεύω τον ήλιο σου άδικα.
Δεν πετώ ούτε ψίχουλο απ΄ότι μου δίνεις.

Βρεττάκος Ν.

ήξερα πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες

του ήλιου το φως......

Βρεττάκος Ν

.

Το φως εμύριζε λουλούδια
και νοτισμένη χλόη αγρού.

Ρίτσος Γ.

  Πάλι με την άνοιξη
φόρεσε χρώματα ανοιχτά
πάλι με την άνοιξη
πάλι το καλοκαίρι
χαμογελούσε..

Σεφέρης Γ.

Βάσω Μ.
Λίλιαν Μ.